بررسی وضعیت موجود و ارائه راهکارهای مناسب برای مکانیزاسیون کشاورزی شهرستان کبودراهنگ

در پژوهش حاضر وضعیت موجود مکانیزاسیون کشاورزی در شهرستان کبودرآهنگ مورد مطالعه قرار گرفت و راهکاری لازم در جهت بهبود آن ارائه شد. وسعت این شهرستان 3816 کیلومتر مربع می باشد که در شمال استان همدان واقع شده و شامل ده دهستان به نامهای: حاجیلو، راهب، سبزدشت، سرداران، کوهین، گل تپه، علی صدر، شیرین سو، مهربان علیا و مهربان سفلی می باشد. مبنای مطالعه برگرفته از پیشنهادات بخش سیستم های حمایتی کشاورزی شعبه مهندسی کشاورزی فائو در رم بوده و بررسی عوامل مورد نظر با استفاده از طرح ترتیبی نامتعادل)) در دهستانهای نمونه راهب، مهربان علیا و گل تپه و در پنج بازه مساحت صورت گرفت. نتایج بررسی نشان داد که همه عوامل مورد مطالعه به غیر از اندازه متوسط واحدهای بهره برداری در بازه های مساحت دارای اختلاف معنی دار نبودند، لیکن اکثر عوامل در دهستانهای مختلف دارای اختلاف معنی دار بودند که این شرایط متفاوت حاکم بر نقاط مختلف منطقه را نشان می دهد. همچنین براساس نتایج این مطالعه با توجه به سطح زیر کشت سالانه 7/143417 هکتار، سطح مکانیزاسیون منطقه برابر 79/0 اسب بخار در هکتار برآورد گردید که پایین تر از سطح استاندارد جهانی می باشد. لذا، با توجه به سیستم زراعی و شرایط اقلیمی حاکم بر منطقه، سطح مکانیزاسیون قابل قبول برابر 33/1 اسب بخار در هکتار برآورد می شود که لازمه آن اضافه شدن 1125 دستگاه تراکتور (با توان متوسط 75 اسب بخار) به تراکتورهای موجود می باشد. همچنین طبق نتایج بدست آمده، درجه مکانیزاسیون متوسط عملیات زراعی در مورد غلات تنها با در نظر گرفتن کشت آبی پایین تر از متوسط بوده، بخصوص در مورد عملیات داشت که سطح تکنولوژی و تنوع ماشینی پایین است. بین تنوع کشت و درجه مکانیزاسیون متوسط، همبستگی منفی و معنی داری بدست آمد. این امر نشان می دهد که برای افزایش سطح تکنولوژی در عملیات زراعی بایستی به ثبات قیمت ها در مورد محصولات کشاورزی توجه شود تا به کشت چند محصولی و حساب نشده آن هم در واحدهای بهره برداری کوچک خودداری شود. همچنین تجزیه و تحلیل ها نشان داد که در شرایط مساوی و با در نظر گرفتن هزینه های تولید، روش تمام مکانیزه به مراتب سودآورتر از روش نیمه مکانیزه است.